کد مطلب:298738 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:172
خطبه ی حضرت زهرا در مسجدالنبی
«روی عبدالله بن الحسن باسناده عن آبائه- علیهم السلام- انه لما اجمع ابوبكر و عمر علی منع فاطمه- علیهاالسلام- فدكا و بلغها ذلك [1] ، لاثت خمارها علی راسها، و اشتملت بجلبابها، واقبلت فی لمه، من حفدتها و نساء قومها، تطا ذیولها، ما تخرم مشیتها مشیه رسول الله صلی الله علیه و آله- حتی دخلت علی ابی بكر و هو فی حشد من المهاجرین والانصار و غیرهم، فنیطت دونها ملاءه [2] ، فجلست، ثم انت انه اجهش القوم لها بالبكاء، فارتج [3] المجلس، ثم امهلت هنیئه، حتی اذا سكن نشیج القوم و هدات فورتهم، افتتحت الكلام بحمد الله تعالی والثناء علیه و الصلوه علی رسول الله- صلی الله علیه و آله- فعاد القوم فی بكائهم فلما امسكوا عادت فی كلامها فقالت- علیهاالسلام:...
[1] در بلاغات النساء شرح ابن ابي الحديد چنين آمده است: «لما بلغ فاطمه اجماع ابي بكر علي منعها فدك» (هنگامي كه خبر تصميم ابي بكر در تصرف فدك به آن حضرت رسيد).
[2] در بعضي نسخ از جمله شرح ابن ابي الحديد، ج 16، ص 211 از طريق عبدالله بن حسن آمده است: فضربت بينها و بينهم ربطه بيضاء- و قال بعضهم: قبطيه (به كسره، ضمه) در ترجمه المنجد، در معناي قبيطه آمده است: لباسي از كتان قبطي. مردم مصر را قبطي گويند و چون آن پرده از كتان مصري بود در بعضي از نسخ قبيطه ذكر شده است.
[3] در بلاغات النساء، «ارتج» بدون حرف «ف» آمده است.